Επάνω στο δέντρο της Ανθρωπότητας οι Εσσαίοι είναι τα μπουμπούκια. Βρίσκονται στην απαρχή όλων των Πολιτισμικών και Πνευματικών φωτεινών ρευμάτων. Ωστόσο, στην πλειοψηφία τους τα ρεύματα αυτά κατέληξαν να κρυσταλλοποιηθούν και τελικά να βυθιστούν στον δογματισμό και τον ψευδοπνευματισμό. Η Εσσαϊκή Σχολή που υπήρξε εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια στην Παλαιστίνη και την οποία γνωρίζουμε χάρη στα χειρόγραφα της Νεκράς θάλασσας, προτίμησε να «εξαφανιστεί» από το να κυριαρχηθεί από ανθρώπους υπερόπτες και εξουσιαστικούς, των οποίων ο σκοπός ήταν ο εκφυλισμός και η εκμετάλλευση της Διδασκαλίας για την εξυπηρέτηση των υλικών, ή ακόμα και των πνευματικών, προσωπικών τους συμφερόντων. Το βιβλίο αυτό, με απλό και καθαρό τρόπο αποκαλύπτει την ουσία και πολλές από τις άγνωστες, στο ευρύ κοινό, διαφορετικές όψεις της Εσσαϊκής Συνείδησης στη διάρκεια των αιώνων, καθώς και τις σύγχρονες εκδηλώσεις αυτού του προγονικού ρεύματος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]