Στο βιβλίο αυτό διερευνώνται δύο κυρίως θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση, τόσο η λογοτεχνική όσο και η κοινωνική, του Σολωμού και των συγχρόνων του Επτανήσιων ποιητών. Το δεύτερο θέμα είναι αφενός η πρόσληψη του σολωμικού έργου από την επτανησιακή ποίηση και κριτική αμέσως μετά τον θάνατο του Σολωμού και αφετέρου η διαχείριση της σολωμικής κληρονομιάς από τους Επτανήσιους στη συνέχεια, στην εποχή που αρχίζει από τον θάνατο του ποιητή και φτάνει μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Επιμέρους ζητήματα που σχολιάζονται στα 5 κεφάλαια του βιβλίου είναι: η ιστορία του όρου «Επτανησιακή Σχολή» από τις πρώτες εμφανίσεις του μέχρι σήμερα. Η σχέση της σολωμικής ποίησης με εκείνη των λεγόμενων «εξωσολωμικών» ποιητών, Κάλβου, Λασκαράτου και Βαλαωρίτη. Η αξιοσημείωτη -και ώς σήμερα υποβαθμισμένη- διάδοση του αρχαϊσμού στην επτανησιακή ποίηση, από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι το τέλος του. Η συμβολή των επτανησίων ποιητών στην ποιητική υστεροφημία του Σολωμού. Ο ρόλος τον οποίο η ποίηση του Σολωμού -και γενικότερα το πνευματικό παράδειγμά του- διαδραμάτισε για τους λεγόμενους επιγόνους της Επτανησιακής Σχολής, ποιητές και κριτικούς. Η συμβολή της όψιμης επτανησιακής κριτικής στη μελέτη και στην αισθητική αποτίμηση της σολωμικής ποίησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]