Η Ντορίτα, μια θεοζώντανη μαθήτρια της Β’ Λυκείου, ξεφεύγει από τα προσωπικά της και τα ερωτικά καβγαδάκια με το Δημήτρη και πασχίζει να συγκεντρωθεί. Της φόρτωσαν να κάνει μια ομιλία γύρω απ΄ αυτό που λέγεται «χάσμα των γενεών». Και ενώ γράφει και σκίζει συνέχεια ανικανοποίητη, της κουβαλιούνται από το παρελθόν δύο παράξενοι επισκέπτες. Οι αφηγήσεις και οι προσωπικές εμπειρίες τους, πότε τραγικές και πότε εύθυμες και σαρκαστικές, συνεπαίρνουν την Ντορίτα. Η γυναίκα, η πιο σημαντική, είναι η πρώτη Ελληνίδα πεζογράφος, η τραγική Ελισάβετ Μαρτινέγκο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι μαρτυρίες του νεαρού επισκέπτη που με χιούμορ και πικρία ανιστορεί τις ερωτικές αποτυχίες του και τα χάλια της παιδείας - όπου τυχερός λογίζονταν ο μαθητής που έχανε μόνο κάποιο δάχτυλό του από χάρακα και όχι και τα λογικά του. . . Ένα αφήγημα συναρπαστικό, απίθανο κι όμως απόλυτα αληθινό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]