«Για ποιο σκοπό, παιδί μου, εκδίδεις την εφημερίδα;» ρώτησε τον Ηλία ο νομάρχης. «Δεν έχω βγει ποτέ έξω απ’ το χωριό, κύριε νομάρχα. Ο Ψύλλος είναι τα φτερά που με βοηθάνε να πετάξω μακριά!» «Μήπως η ενασχόλησή σου μ’ αυτό τον Ψύλλο γίνεται αιτία να παραμελείς τα μαθήματα του σχολείου σου; Δάσκαλε εσύ τι λες;» «Είναι μέτριος, κύριε νομάρχα. Μέτριος!» «Ν’ ανεβάσεις τις επιδόσεις σου. Η δημοσιογραφία είναι ένα υψηλό λειτούργημα και όχι ένα παιχνιδάκι για παιδιά. Οι μαθητές πρέπει να μελετούν τα μαθήματα του σχολείου τους και να μην ασχολούνται με τ’ αλλότρια . . .» «Όμως οχτώ συμμαθητές μου έχουν τρεις βδομάδες να πάνε σχολείο και κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτούς!» «Πήγαινε σπίτι σου, παιδί μου, αυτά δεν είναι δική σου δουλειά!»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]