Είδα ένα όνειρο χθες βράδυ. Ονειρεύτηκα φωτιά, φωτιά παντού, να καταστρέφει όσα υπήρχαν γύρω - σκηνές, δέντρα, κτίσματα. Άκουσα ποδοβολητό αλόγων, κλαγγές σπαθιών, πολεμικές ιαχές, κραυγές και ουρλιαχτά να σκίζουν τον αέρα και να ταξιδεύουν στους γύρω λόφους. Άκουσα το θανατερό τραγούδι της ερήμου. Είδα το αίμα να τρέχει σαν κάτουρο καμήλας, καθώς έφιπποι πολεμιστές ανέμιζαν σπαθιά γυμνωμένα, ποδοπατώντας ανθρώπινα κορμιά. Είδα μια θάλασσα από ξεσκισμένα τουρμπάνια και αιματοβαμμένες κελεμπίες, σωστό φλεγόμενο βέλος, να με κυκλώνει. Ιν-Σα-Αλλάχ! Είθε να γίνει το θέλημα του Κυρίου! 632 μ.Χ., Μεδίνα. Ο εκλεκτός του Μωάμεθ και διάδοχός του, ο Χαλίφης Αμπού Μπακρ, προσπαθεί να διατηρήσει την ενότητα του αραβικού κόσμου. Τέσσερα φεγγάρια μετά το θάνατο του Προφήτη, επικίνδυνοι ψευδοπροφήτες και αιμοβόροι πολέμαρχοι ξεσηκώνουν τις αραβικές φυλές σ’ ένα λυσσαλέο πόλεμο αλληλοεξόντωσης. Οι αμμοθύελλες σαρώνουν τα στρατόπεδα των επιφανών σεΐχηδων. Καραβάνια έφιππων πολεμιστών διασχίζουν την έρημο, πέφτοντας συχνά σε ενέδρες των αντιπάλων. Μέσα στο γενικό αναβρασμό, ο Μου’αουίγια, ο τελευταίος γραφέας του Μωάμεθ, θα μπλεχτεί στις εμφύλιες διαμάχες των επίδοξων διαδόχων του Προφήτη. Οι παλιές βεντέτες θα αναζωπυρωθούν. Και ο ίδιος θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον αδίστακτο πολέμαρχο Χαλίντ. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]