Στη μικρή γειτονιά γεννήθηκε ένα παιδί. «Να ζήσει, να ζήσει. . .», ευχές, γέλια τραγούδια! Απότομα όλοι σώπασαν. . . «Ξέρετε, το παιδί έχει τρία μάτια!» «Αδύνατον», ψιθύρισε ο μπακάλης. «Αυτό δε γίνεται», είπε ο μανάβης. «Εγώ το είδα με τα μάτια μου», έλεγε και ξανάλεγε η κυρα-Αλεξάνδρα, η κουτσομπόλα της γειτονιάς. Στο δρόμο, στην ταβέρνα, στο κουρείο, όλοι τώρα μιλούσαν για το παιδί με τα τρία μάτια. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]