Με τον τελευταίο σουλτάνο ο Μισέλ ντε Γκρες ξαναζωντανεύει με τη φωνή του Αμπντούλ Χαμίντ το ταραγμένο τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τα πρώτα βήματα της σύγχρονης Τουρκίας. Στα 1876 ο Αμπντούλ Χαμίντ ο Β’ διαδέχεται στο θρόνο τον αδελφό του, Μουράτ, που τρελάθηκε. Έτσι αρχίζει η βασιλεία του, η μεγαλύτερη σε διάρκεια στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αφού θα διαρκέσει 33 χρόνια. Για το λαό του υπήρξε γοητευτικός, αινιγματικός και σκοτεινός. Παρά τις φανταχτερές εκδηλώσεις των χιλίων και μίας νυχτών, τις αλησμόνητες γιορτές που προσφέρει στην αυτοκράτειρα Ευγενία, και τον αυτοκράτορα Γκιγιόμ Β’ η αυτοκρατορία νοσεί και βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Μέσα σε προδοσίες εγκλήματα, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, συνωμοσίες, οικογενειακά δράματα, ξεχωρίζει ένας μονάρχης που δεν έχει αυταπάτες για την κατάπτωση του βασιλείου του, που την προκαλούν τόσο η εσωτερική διάβρωση, όσο κι ο εξωτερικός εχθρός που την εποφθαλμιά. Εκδιωχθείς από ένα πραξικόπημα και τελώντας υπό περιορισμό, Αμπντούλ Χαμίντ αξίζει, στ’ αλήθεια, τις άδοξες προσωνυμίες που του προσάπτουν: «Ο μεγάλος σφαγέας», «Αμπντούλ ο καταραμένος», «Ο κόκκινος σουλτάνος».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]