Τα πελώρια μάτια του Μεγάλου θεού παρακολουθούσαν από ψηλά και την παραμικρή κίνηση στην τεράστια Πλατεία της Μεγαθεούπολης που απλώνονταν ακριβώς μπροστά του. Η τάξη και η υπακοή κυριαρχούσαν παντού. Μόνο ο ξέφρενος θυμός του αδελφού Ζαρλς ήταν στα πρόθυρα του ξεσπάσματός του. Στεκόταν εκεί δίπλα στον κοντόχοντρο Αδελφό Χούλιαν του Δεύτερου κύκλου. Ο τελευταίος, με μια απότομη κίνηση γράπωσε την χοντρή μπλούζα της όμορφης Νάργια και την έσχισε, έχοντας μια έκφραση διαβολική στο πρόσωπό του. «Μάγισσα!» βροντοφώναξε, δείχνοντας τα κόκκινα σημάδια επάνω στον ώμο της όμορφης νέας γυναίκας. Το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο γύρω τους μουρμούρισε κι ανασάλεψε ανήσυχο.
Η έναρξη της τιτάνιας μάχης είχε σημάνει. Ο Σατανάς είχε πάρει την τελική του απόφαση να δείξει τα γαμψά του νύχια στην Ιεραρχία. Άραγε, η ύπαρξή του ήταν πραγματική ή ήταν το δημιούργημα της φαντασίας κάποιων σκοτεινών εγκεφάλων;
Πάνω σ` αυτή τη στιγμή ο Αδελφός Ζαρλς προσπάθησε απεγνωσμένα να ξεδιαλύνει την πυκνή μαύρη ομίχλη που τον περιέβαλε. Τα ανθρωπόμορφα απαίσια πλασματάκια συνέχιζαν το ακατάληπτο μουρμουρητό τους στ` αυτιά των ιερέων. Είναι πια φανερό: η αέναη πάλη του καλού και του κακού, των ιερέων και των μαγισσών, τυλίγει στα δίχτυα της όλη την ανθρωπότητα.
Ποιος θα είναι ο τελικός νικητής;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]