«Μα γιατί, γιατί να την πάρει μαζί του; Έπρεπε να την είχε αφήσει εκεί που τη βρήκε, με το ματωμένο σκύλο αγκαλιά... τόσα σπίτια γκρεμισμένα, τόσοι νεκροί, τόσα ορφανά...»
Η Μαρία είναι ένα θύμα της αγριότητας του πολέμου. Στην πατρίδα της, το Ιράκ, οι έξυπνες βόμβες των Αμερικανών της στερούν γονείς, σπίτι, το αγαπημένο της σκυλάκι. Χωρίς κανέναν στον κόσμο, βουβή, βρίσκεται σε μια ξένη χώρα, την Ελλάδα, για να διεκδικήσει το δικαίωμα στην αγάπη, το δικαίωμα στη ζωή. Ένα ορφανό παιδί δεν είναι ένα αδέσποτο σκυλί...
Αυτό, όμως, που ο πόλεμος της στερεί άδικα θα καταφέρει να της το προσφέρει μια καινούρια οικογένεια, μια καινούρια πατρίδα;
«Μαρία μου. ...ποτέ να μην ξεχάσεις τον πόλεμο... να μεγαλώσεις και να γίνεις φρουρός της ειρήνης!»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]