Η διαχρονική αξία του Παρθενώνα και η σημασία του για τους Έλληνες και τους ξένους είναι γεγονός αναμφισβήτητο, που έχει εξεταστεί σε πλήθος σημαντικών μελετών και από πολλές πλευρές: αρχαιολογικά, αισθητικά, ιδεολογικά και πολιτιστικά. Είναι, επίσης, γνωστή η καθηλωτική εντύπωση που άσκησε η επίσκεψη στον Παρθενώνα σε περιηγητές και διανοούμενους από τον 19ο αιώνα και μετά. Η περίπτωση του Renan είναι αντιπροσωπευτική, όχι όμως και μοναδική, καθώς μεγάλα ονόματα των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών (Chateaubriand, Flaubert, de Chirico, Freud, Le Corbusier, κ.ά.) έχουν αφήσει συγκινητικές μαρτυρίες από την επίσκεψή τους στην Ακρόπολη. Η ανά χείρας ανθολογία γεννήθηκε από τη διαπίστωση ότι ο μόνος χώρος που δεν έχει διερευνηθεί είναι αυτός της ποίησης. Είναι, βέβαια, ευρύτατα γνωστοί οι περίφημοι στίχοι του Παλαμά από τη Φλογέρα του βασιλιά, δεν υπάρχει όμως κανένας άλλος ποιητής που να εμπνεύστηκε από το αθάνατο αυτό μνημείο; [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
