Η ιδέα, γι` αυτήν τη συνθετική εργασία, γεννήθηκε με αφορμή τα 80 χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάννης και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον κοινό τον Μάρτη του 2003. Όταν θελήσαμε να μιλήσουμε για τη Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά -αναζητώντας στοιχεία- βρήκαμε πως ο πιο αυθεντικός λόγος για τα τραγικά γεγονότα ήταν τα λογοτεχνικά κείμενα των Μικρασιατών λογοτεχνών της γενιάς του `30 και της μεταπολεμικής περιόδου. Δανειστήκαμε λοιπόν τον λόγο τους και του αφήσαμε να μιλήσουν, με το μοναδικό τους τρόπο, για την τραγωδία και για τις όμορφες μέρες στις αλησμόνητες πατρίδες. Εστιάσαμε στην πολιτιστική προσφορά των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, γιατί μαζί με τα λιγοστά τους πράγματα έφεραν όλη την πολιτιστική κληρονομιά της Ανατολής.
Την εργασία αυτή ανέλαβε να εκδώσει ο Σύλλογος Μικρασιατών Νομού Πέλλας, στη μνήμη των οικογενειών μας, που μαζί με εκατομμύρια άλλους Μικρασιάτες βίωσαν την καταστροφή και ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.