Το 1971, με αφορμή τις απεργίες πείνας των φυλακισμένων μελών της απαγορευμένης οργάνωσης Προλεταριακή Αριστερά και την επικείμενη δίκη τους, ο Μισέλ Φουκό ιδρύει, μαζί με άλλους διανοούμενους, την Ομάδα Πληροφόρησης για τις Φυλακές. Στόχος της ομάδας ήταν να πάρουν το λόγο οι κρατούμενοι αλλά και να κινητοποιηθούν συγκεκριμένες κατηγορίες διανοούμενων (δικαστικοί, γιατροί, κοινωνικοί λειτουργοί). Ο «Μεγάλος εγκλεισμός» συγκεντρώνει όλα τα κείμενα (μανιφέστα, άρθρα, επιστολές, συνεντεύξεις) του Μισέλ Φουκό, που σχετίζονται με τη συμμετοχή του στην Ομάδα Πληροφόρησης για τις Φυλακές και στο κίνημα των γαλλικών φυλακών, που συγκλόνισε τριάντα πέντε φυλακές το χειμώνα του 1971-1972. Καλύπτουν ένα ευρύ χρονικό φάσμα (1971-1984) και αναφέρονται στα προβλήματα της καθημερινής ζωής στη φυλακή, στις σχέσεις ποινικών και πολιτικών κρατουμένων, καθώς και στο ρόλο των αριστεριστικών οργανώσεων και των στρατευμένων αριστερών διανοούμενων στο κίνημα των φυλακών. Κι ακόμη, συμπυκνώνουν πολλές από τις αναλύσεις του Φουκό για το ρόλο της φυλακής στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, όπως την ιστορικότητα του θεσμού, τη γενίκευση της κάθειρξης ως μορφής ποινής, τη σχέση της με άλλες εκδοχές εγκλεισμού -σχολείο, εργοστάσιο, νοσοκομείο, ψυχιατρείο- και τη σύγχυση ανάμεσα στις λειτουργίες της τιμωρίας και του σωφρονισμού. Μαρτυρία σημαντική , όχι μόνο γιατί καταγράφει τη σκέψη και τη δράση ενός στρατευμένου φιλόσοφου αλλά και γιατί αποτελεί τη βάση του γαλλικού κινήματος των κρατουμένων και πρώην κρατούμενων για πιο ανθρώπινες συνθήκες ζωής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]