Η φήμη των ανδραγαθημάτων του Τεμουτζίν «καλπάζει» μέσα στη στέπα, και αυτοί που στο παρελθόν τον είχαν εγκαταλείψει ενώνονται με το στρατό των τοξοτών του. Επιτήδειος και υπομονετικός, ο Τεμουτζίν έχει όσφρηση λύκου. Στο πλάι του ο πιστός Μπο`ορτσού, ακόμα και στο σκοτάδι, δεν θα σταματήσει να παρατηρεί το μεγαλείο του Τεμουτζίν, του μελλοντικού Τζένγκις Χαν, ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Ο Τζένγκις Χαν θα χρειαστεί είκοσι χρόνια, μέχρις ότου καταφέρει να συγκεντρώσει όλες τις φυλές της Μογγολίας υπό τη «σημαία» του. Κατόπιν, με γοργό ρυθμό, θα επεκτείνει τις κτήσεις του, μαζί με το αήττητο ιππικό του, προσαρτώντας αυτοκρατορίες, όπως της Κίνας και της Περσίας, εκμηδενίζοντας στρατούς δέκα φορές πιο δυνατούς και κατατροπώνοντας πολιτισμούς που προστατεύονται από περίφημες απόρθητες ακροπόλεις. Η αφήγηση του Μπο`ορτσού ρίχνει φως στην ψυχή και τη μεγαλοφυΐα του Τζένγκις Χαν, αυτής της «θεομηνίας που προέβαλε από τη γη του Γκονγκ και του Μαγκόγκ», ο οποίος οραματιζόταν να εξομαλύνει τις διαφορές των λαών με το να τους επιβάλει έναν μοναδικό Ηγέτη. Από αυτή την εποποιία, ο Μπο`ορτσού δημιουργεί ένα μυθιστόρημα αγάπης. Απλοϊκός και πιστός, θα μάθει εις βάρος του μέχρι ποιο σημείο ο Χαν, ο ορκισμένος αδελφός του, ζητάει από τις γυναίκες του και τους πιστούς του, όπως και από τα άλογά του, την αποκλειστικότητα του πάθους τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]