Ο Επαμεινώνδας Φραγκούδης είναι περισσότερο γνωστός για το νεανικό και στιγματισμένο από την παλαιότερη κριτική πεζογράφημά του «Ο Θέρσανδρος», το οποίο, αν και αποτελεί τυπική ρομαντική μυθιστορία, εντούτοις δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μίμηση του Λέανδρου του Π. Σούτσου. Αν και δεν παύει να είναι το πρωτόλειο έργο του εφήβου, παρουσιάζει άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές, όπως η έντονη κριτική που ασκείται στις άφθονες υποσημειώσεις του σε πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής του. Στον τόμο αυτό, εκτός από τον Θέρσανδρο, περιλαμβάνονται αλλά έξι, περισσότερο ώριμα αφηγήματα του Φραγκούδη: Τρία διηγήματα και τρία περιηγητικά κείμενα στα οποία δεν λείπουν στοιχεία μυθοπλασίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]