Ο θάνατος του Δούκα της Οφένα, οι Ειδωλολάτρες και ο Περατάρης είναι τρείς χαρακτηριστικές νουβέλες του Γκαμπριέλε Ντ΄ Αννούντσιο ( 1863-1938 ), του πιο τιμημένου ποτέ λογοτέχνη της Ιταλίας, που φέρουν τη σφραγίδα του δημιουργού τους με τα έντονα πάθη που περιγράφουν. Με εκφραστικά μέσα που χαρακτηρίζονται από το πλούσιο και συχνά εξεζητημένο λεξιλόγιο και τις περίτεχνες και κομψές φράσεις, κατορθώνει ο συγγραφέας να δημιουργεί στα έργα του καταστάσεις, ισχυρά φορτισμένες συναισθηματικά. Πίσω από την πολυκύμαντη ζωή του και τις πνευματικές και καλλιτεχνικές του ανησυχίες και αναζητήσεις, όπως εκφράζονται στο έργο του Ντ΄Αννούντσιο, υπάρχει το ιδεολογικό φόντο που κυριαρχούσε σε μια μεγάλη μερίδα των διανοουμένων της εποχής του, μιας εποχής που τη χαρακτηρίζει μια ιδιαίτερη κοινωνική κινητικότητα με την επέκταση της εκβιομηχάνισης και την άνοδο στο προσκήνιο της εργατικής τάξης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]