Ο «Ωκεανός της Μελωδίας», έκτος Δαλάι Λάμα (1683-1706), είναι ο αιώνιος εραστής, ο χαρισματικός επαναστάτης, ο μοναδικός που έζησε ελεύθερα σαν λαϊκός αποκηρύσσοντας τους μοναστικούς όρκους της γενεαλογίας του, για να δολοφονηθεί στα 23 του χρόνια, θύμα του πολιτικο-θρησκευτικού κατεστημένου. Είναι ο «Άγιος της ταβέρνας», που το σκάει τις νύχτες από το παλάτι της Ποτάλα και τρέχει στις φτωχογειτονιές της Λάσα, όπου συγχρωτίζεται με τις νεαρές πόρνες, πίνει χωρίς να μεθάει, κάνει ταντρικό έρωτα χωρίς να χάνει την πνευματική του διαύγεια και «σκαρώνει» πανέμορφα αυθόρμητα ερωτικά τραγούδια που αποπνέουν εξίσου αισθησιασμό και σοφία. . . Μιλάμε για ένα τεράστιο σκάνδαλο, το μεγαλύτερο ίσως μέσα στην ιστορία του Θιβέτ. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]