Η Σκόνη, το Αληθειόμετρο, οι μάγισσες που πετούν πάνω σε κλαδιά από έλατο των νεφών, όλα μας είναι γνώριμα από το πρώτο βιβλίο της απίστευτης τριλογίας που μας προσφέρει ο Φίλιπ Πούλμαν. Σ` αυτό το δεύτερο βιβλίο, ακόμα πιο σημαντικό και αξιόλογο, κάνουν την εμφάνισή τους τα Φαντάσματα. Όπου Φαντάσματα δεν είναι τίποτε άλλο από τα βάσανα που κουβαλάμε μέσα μας. Είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την παρουσία τους στον ανήσυχο και απρόσεκτο κόσμο μας. Ψάχνουμε βαθιά στην ύλη για να βρούμε λόγους και αιτίες και ξεχνάμε τα πιο σημαντικά: την αγάπη, την ευτυχία, την ομορφιά. Κι αυτό είναι το υπέροχο μήνυμα του βιβλίου: Το κοφτερό μαχαίρι δεν πληγώνει, δε σκοτώνει, οι λάμες του δεν καταστρέφουν, δε χαράζουν, δε ματώνουν. Πονούν, όμως συνάμα ανοίγουν ένα παράθυρο σ` έναν κόσμο ολοφώτεινο, ζωντανό, μαγευτικό, πραγματικό, έναν κόσμο που ενώνει δε χωρίζει! Να `σαι καλά, Φίλιπ Πούλμαν!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]