Αμερική, 1962. Οι ΗΠΑ έχουν χάσει τον B` Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα βρίσκονται υπό κατοχή: η ναζιστική Γερμανία κατέχει το ανατολικό μέρος των πρώην ΗΠΑ και οι Ιάπωνες το δυτικό. Οι Αμερικανοί θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η δουλεία έχει νομιμοποιηθεί ξανά. Οι ελάχιστοι Εβραίοι που κυκλοφορούν κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα. Κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε τίποτε. Οι πάντες, πριν από κάθε σημαντική απόφαση, καταφεύγουν στο Ι Τσινγκ!
Η κατάσταση είναι, στην κυριολεξία, απερίγραπτη: οι Γερμανοί έχουν δώσει `οριστική λύση` στο `πρόβλημα` της Αφρικής (υποβάλλοντας σε ολοκαύτωμα τον πληθυσμό της!), έχουν αποξηράνει τη Μεσόγειο για να την καλλιεργήσουν (!) και, τέλος, έχουν αποβιβάσει αστροναύτες στον Άρη! Τον γηραλέο, άρρωστο Χίτλερ έχει διαδεχτεί το δεξί του χέρι, ο `δήμιος` Μάρτιν Μπόρμαν, κι αυτόν με τη σειρά του ο Γκέμπελς!
Σ` αυτήν τη χαώδη κατάσταση της απόλυτης βαρβαρότητας κάποιοι συνεχίζουν απτόητοι να σχεδιάζουν με μυστικιστικό πάθος τον Όλεθρο, άλλοι επιχειρούν να επιβιώσουν πάσει θυσία, ξεπουλώντας όσο όσο το παραμικρό ίχνος της ανθρωπιάς τους, ενώ κάποιοι, λιγότεροι, επιμένουν να αντιστέκονται...
Ωστόσο, ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας (!) θέτει σε κίνδυνο την κρατούσα τάξη πραγμάτων: Η Ακρίδα κείτεται βαριά είναι ο τίτλος του, και σ` αυτό ο συγγραφέας, ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσιάζει νικητές τους Συμμάχους στον Παγκόσμιο Πόλεμο και ηττημένη τη Γερμανία! Κι ο συγγραφέας του βιβλίου, στο οπισθόφυλλο, κομπάζει ότι βρίσκεται άτρωτος και οχυρωμένος σ` ένα ψηλό κάστρο κάπου στην ενδιάμεση, ουδέτερη ζώνη των Βραχωδών Ορέων...
Ανάμεσα στην οικτρή πραγματικότητα της ναζιστικής κατοχής και την `πραγματικότητα` της Ακρίδας ο κόσμος αρχίζει να αναρωτιέται: ποια είναι η αληθινή πραγματικότητα; Πού στ` αλήθεια παίζεται η Ιστορία;
Σ` αυτό το παράξενο μυθιστόρημα ο Φίλιπ Κ. Ντικ συνδυάζει την πιο τρελή επιστημονική φαντασία με την αυστηρή κριτική της Ιστορίας. Το βιβλίο γράφεται με έντονο ακόμα τον απόηχο του μακαρθισμού. Δεν έχουν περάσει ούτε δέκα χρόνια από την εποχή που ο οποιοσδήποτε πολίτης κινδύνευε να βρεθεί κατηγορούμενος στο άγριο κυνήγι μαγισσών που είχε εξαπολύσει ο γερουσιαστής από το Ουισκόνσιν, ο κατεξοχήν εφευρέτης των θεωριών συνομωσίας όπως αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο με την `Πικραλίδα`, ο Τζόζεφ Μακάρθι.
Ο Ντικ αναδεικνύει με οξύ τρόπο αλλά και με χιούμορ τον φασισμό στην καθημερινή ζωή που δημιουργείται από μια παρόμοια, τυφλά μυστικιστική, στάση στα πολιτικά πράγματα. Παίζοντας πανέξυπνα με τη διεθνή γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ, κάνει το απλό: τοποθετεί στη θέση τους τη ναζιστική Γερμανία ως νικήτρια τού πολέμου. Αλλά προσθέτει μια εξαιρετική λεπτομέρεια στη μυθοπλασία του που εντείνει την ανατρεπτική του ειρωνεία: ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι ένα μυθιστόρημα μπεστ σέλερ στο οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πραγματικός κόσμος των σίξτις με τη νικήτρια μεταπολεμική Αμερική κ.λπ., ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας!
Έτσι, στο ερώτημα που τέθηκε παραπάνω, `Πού παίζεται η Ιστορία;`, ερώτημα κλειδί για την ανάγνωση του βιβλίου, η απάντηση που δίνει ο Ντικ είναι: στο μυαλό των παρατηρητών, των θεατών, των συμμετεχόντων. Η Ιστορία δεν υπάρχει ως συμπαγής οντότητα οπότε δεν υπόκειται σε κανένα δόγμα ανάγνωσής της. Η ανάγνωση της Ιστορίας είναι μια διαδικασία ερμηνείας εξίσου περίπλοκη και σχετική με την ανάγνωση του Ι Τσινγκ: την τέλεια ερμηνεία του μέλλοντός σου, που διαβάζεις στους χρησμούς του, την αποκτάς αφού πρώτα σου συμβεί...

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]