Όχι, δεν είναι τεμπέλης ο Αγγελύκος, απλώς βαριέται να μάθει όλες αυτές τις δουλειές που χρειάζεται κανείς να ξέρει για να γίνει μεγάλος: να πλένεται, να βουρτσίζει τη τρίχα του, να κόβει τα νύχια του, να χρησιμοποιεί τις σωστές λέξεις, να, να, . . . Ναι, σκυλοβαριέται. Δε θέλει όμως και να στενοχωρήσει τις αδελφές του, που προσπαθούν κι αυτές να τον κάνουν άνθρωπο, όπως λένε. Καλές κοπέλες η Πόλυ και η Πάττυ, αρκεί να μην αρχίζουνε την γκρίνια, τα «κάνε το ένα, κάνε το άλλο». . . Για να πάψουνε λοιπόν να τον φωνάζουνε Τεμπελύκο, θα μάθει να τα κάνει όλα, ακόμα και πράγματα πιο όμορφα και πιο σπουδαία που κανείς δεν τα περίμενε. Όχι όμως με τον τρόπο που του έδειχναν οι μεγάλες του αδελφές. Με τον δικό του τρόπο. Μόνο με τον δικό του. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]