«Θα μπορούσα να είχα ονομάσει αυτό το βιβλίο `Ψευδείς αναμνήσεις`. Όχι επειδή θέλω συνειδητά να πω ψέματα, αλλά επειδή η πράξη της συγγραφής αποδεικνύει ότι στον εγκέφαλο δεν υπάρχει βαθιά κατάψυξη που να διατηρεί ανέπαφες τις αναμνήσεις. Αντίθετα, φαίνεται πως ο εγκέφαλος κρατά μια παρακαταθήκη αποσπασματικών σημάτων που δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε ήχο, ούτε γεύση, και περιμένουν τη δύναμη της φαντασίας να τα ζωντανέψει. Από μια άποψη, αυτό είναι ευλογία».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]