Όπως είναι γνωστό, ο ρόλος του νευρικού συστήματος είναι: να συλλέγει πληροφορίες για τις συνθήκες του περιβάλλοντος, να αξιολογεί τη σημασία των πληροφοριών αυτών, να απαντά με κατάλληλους `τρόπους συμπεριφοράς`. Για να ανταποκριθεί στο ρόλο αυτό, το νευρικό σύστημα χρειάζεται ανατομική οργάνωση με σημαντική πολυπλοκότητα. Η γνώση αυτής της δομής και οργάνωσης του νευρικού συστήματος είναι απαραίτητη, όχι μόνο για την κατανόηση της φυσιολογικής του λειτουργίας, αλλά και για την ανάδειξη των περιοχών που προσβάλλονται στα διάφορα νοσήματα. Είναι πια κοινός τόπος ότι η λειτουργία είναι συνυφασμένη με τη δομή και επομένως η μελέτη των νευροανατομικών δεδομένων αποτελεί την πλέον πρόσφορη μέθοδο προσέγγισης της λειτουργίας του νευρικού συστήματος, με την ίδια έννοια που η μελέτη της δομής των πρωτεϊνών αποκαλύπτει τον τρόπο της λειτουργίας τους. Η άποψη αυτή δεν είναι νέα, αφού, ήδη από την εποχή της κλασσικής ανατομικής, η ανάδειξη ειδικών χρώσεων πρόσφερε πολύτιμες πληροφορίες για τα είδη των νευρώνων, τις μεταξύ τους σχέσεις, την οργάνωσή τους σε πυρήνες καθώς και για την πορεία των νευραξόνων και την οργάνωση των δεματίων. Οι πληροφορίες αυτές έθεσαν τις βάσεις αυτού που αργότερα θα κληθεί `λειτουργική νευροανατομία`. (...)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
