Στα δεκαεφτά του χρόνια, ο Νέρων ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του Ρωμαϊκού κράτους - μετά τη δολοφονία του προκατόχου της θέσης και πατριού του, την οποία είχε οργανώσει η φιλόδοξη μητέρα του. Αν και ο Νέρων παρέμεινε για πολύ καιρό πιστός σ` αυτήν, μητέρα και γιος κατέληξαν να γίνουν θανάσιμοι εχθροί και τελικά ο Νέρων διέταξε τη θανάτωσή της. Ο συγγραφέας της ιστορίας βλέπει στο πρόσωπο του Νέρωνα τον υπεύθυνο για τον μεγάλο εμπρησμό της Ρώμης και θεωρεί πως ο Νέρων έριξε την ευθύνη στους Χριστιανούς μόνο και μόνο για να την απεκδυθεί ο ίδιος. Επιπλέον, εξετάζει και το ενδιαφέρον του για τις καλές τέχνες, που ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό για την πολιτική. Όμως, τι από αυτά είναι απλές δυσφημίσεις και τι ιστορικώς τεκμηριωμένο;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]