Με τον όρο Νέες Τεχνολογίες υπονοούνται κυρίως η πληροφορική με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (Η/Υ) ως κύριο εργαλείο επεξεργασίας και κατασκευής αλλά και οι σύγχρονες ηλεκτρονικές επιστημονικές συσκευές και φυσικές μέθοδοι οι οποίες ενεργοποιούνται με την πληροφορική και τους Η/Υ.
Ως Αρχαιογνωστικές Επιστήμες εδώ αναφέρονται κατά βάση οι ανθρωπιστικές σπουδές με μια ιστορική αναδρομική προοπτική και περιλαμβάνουν την ιστορία, την αρχαιολογία, την φιλολογία, την γλωσσολογία και την ιστορία τέχνης. Η έρευνα στις Ανθρωπιστικές σπουδές, που περιλαμβάνουν τις Αρχαιογνωστικές επιστήμες, μπορεί να συνεισφέρει θεμελιωτικά σε μια ανάλυση που αφορά την συμμετοχή και κατανόηση της πολύπλοκης ενδο-συσχέτισης των κοινωνικο-οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Οι ανθρωπιστικές και κατά συνέπεια και οι αρχαιογνωστικές επιστήμες θεωρούνται αναπόσπαστο μέλος του συνόλου της κοινωνικής και τεχνολογικής οικονομικής ανάπτυξης και κυρίως της καλούμενης αειφόρου. Οποιαδήποτε έμφαση και ιδιαίτερη προσοχή αποδίδουμε στην προαγωγή των αρχαιογνωστικών επιστημών, είναι βέβαιο ότι οδηγεί πρωτίστως στην βελτίωση του ηθικού εξοπλισμού του ανθρώπου, στην συνειδητοποιημένη μορφή του "άριστου μέτρου", αλλά και την ορθολογική προσέγγιση της ισορροπημένης τεχνολογικής ανάπτυξης σε αρμονία με το περιβάλλον, και την αυτογνωσιακή πρόοδο. Οι Νέες Τεχνολογίες με τις Φυσικές Επιστήμες που αποσκοπούν στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν θεμελιώδη λίθο στην προ-παιδεία και εγρήγορση, επιτυγχάνουν την προώθηση της εκπαιδευτικής έρευνας από την ενημέρωση επί των νεότερων τάσεων και τεχνικών στην χρήση των θετικών επιστημών, ενισχύουν τη συνέργεια και συμπληρωματικότητα του διώνυμου ανθρωπιστικές με τις θετικές επιστήμες. Τούτο οδηγεί στην συμβολή στην ηθική των αξιών και την προαγωγή του ανθρωπισμού και πολιτισμού με τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.
Η χρησιμοποίηση των Νέων Τεχνολογιών στην μελέτη και έρευνα των αρχαιογνωστικών επιστημών συμβάλλει τριπλά, (α) στην ακριβέστερη διερεύνηση και ταχύτερη διεκπεραίωση της έρευνας, (β) στην ανάδυση πληροφορίας προερχόμενη από την μηχανιστική ενδοσκόπηση στο βάθος του μικρόκοσμου, και (γ) στην περιφερειακή πολιτιστική οικονομική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα δεν νοείται σήμερα ανάπτυξη χωρίς την διάσταση του Πολιτισμού εν γένει, με ιδιαίτερη έμφαση φυσικά, τους αρχαίους χρόνους. Η πολιτιστική διάσταση της ανάπτυξης άλλωστε έχει γίνει κοινή συνείδηση πως πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της ελληνικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα της συνεργίας αναδεικνύει το πολιτιστικό προϊόν και το προωθεί με οικονομικά-περιφερειακά κριτήρια ανάπτυξης. Με την βαθύτερη μελέτη αρχαιολογικών μνημείων, και τέχνεργων και γενικά υπολειμμάτων του ανθρώπου από το παρελθόν αναδεικνύεται η πιο ολοκληρωμένη γνώση η οποία στη συνέχεια γίνετε προϊόν που δημιουργεί πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα π.χ. πολιτιστικός τουρισμός, αναπαραγωγή προτύπων, ψηφιακή τεκμηρίωση πολιτιστικών αγαθών, ανάδειξη και ενοποίηση αρχαιολογικών τοπίων, πολιτιστική διπλωματία. Το πολιτιστικό προϊόν που αναλύεται σε βάθος καθίσταται ελκυστικό, εντυπωσιακό και καταλαμβάνει ουσιαστική θέση στην αειφόρο οικονομική περιφερειακή ανάπτυξη. Άρα, η σύνδεση της πολιτιστικής ανάπτυξης και συγκεκριμένα της αρχαιολογίας, μέσω των νέων τεχνολογιών, με την περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη ενισχύεται τα μέγιστα. Τα Μουσεία έχουν την ευθύνη για την προστασία και την έκθεση των αντικειμένων. Υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για κάθε αντικείμενο.
O τρόπος παρουσίασης των εκθεμάτων με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών, τις 3-διάστατες αναπαραστάσεις και ανασυστάσεις του αρχαίου τοπίου, η διαδραστική αλληλεπίδραση κοινού και εκθέματος, όλα αυτά ενισχύουν πολλές πλευρές της κοινωνίας, της οικονομίας και του πολιτισμού ενός λαού.
Τα περιεχόμενα του Τόμου αποτελούνται από 22 κεφάλαια τα οποία εξειδικεύονται στις διάφορες πτυχές της αρχαιογνωστικής επιστήμης, γραμμένα από έλληνες και αλλοδαπούς ειδικούς με τους συνεργάτες τους στο αντίστοιχο πεδίο που καλλιεργούν. Απευθύνονται σε πτυχιούχους και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Το επίπεδο γραφής των άρθρων αντιστοιχεί στο ευρύ φάσμα γνώσεων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά σε ορισμένα Κεφάλαια οι επισκοπήσεις εμβαθύνουν ακόμη περισσότερο ώστε να ικανοποιούν και μέρος των μεταπτυχιακών σπουδαστών. Τα 22 Κεφάλαια ομαδοποιούνται σε 6 Κατηγορίες: (1) Μουσεία, Μουσειολογία, Προληπτική Συντήρηση έργων τέχνης, (2) Έρευνα για ανάδειξη υπαίθριων αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών συνόλων, (3) Συντήρηση και ανάγνωση αρχαίων κειμένων, (4) Αρχαιολογία, Στατιστική και πληροφορική, (5) Ψηφιακές βάσεις δεδομένων και μηχανές αναζήτησης στον πολιτισμό, (6) Τεχνολογίες πολυμέσων.
