Το οικοδόμημα του ελληνικού πολιτισμού στηρίζεται σε δύο κεντρικές κολώνες: στην αρχαιοελληνική μας κληρονομιά και στο δημοτικό τραγούδι. Σ` αυτές τις κολώνες «ακουμπάει η Ελλάδα». Μετά τον πόλεμο που τους εξαπέλυσε η «εκσυγχρονιστική» αντίληψη, τα αρχαιοελληνικά κείμενα - βρυσομάνες της σκέψης και της αρμονίας - ξαναγυρίζουν πάλι. Μεγάλη η ζήτηση από τη νεολαία μας. Πολλές οι επανεκδόσεις. Ας ελπίσουμε, για να μην ξαναπάνε ποτέ πια στο περιθώριο. Το Δημοτικό τραγούδι είχε την ίδια μοίρα. Για τρεις δεκαετίες περίπου θεωρήθηκε «αναχρονιστικός τρόπος ψυχαγωγίας». Σήμερα όμως, πολλές δισκογραφικές εκδόσεις, με γνώση, με σεβασμό στην παράδοση και με γνήσιους λαϊκούς ερμηνευτές, γίνονται περιζήτητες. Αυτή την ανάγκη έρχεται να ικανοποιήσει ετούτη η συλλογή: να ξανατραγουδήσει η μάνα στο παιδί της αυτά τα διαμάντια της ελληνικής δημοτικής ποίησης - της ποίησης του λαού μας. Να ξανακούσουν και να γαλουχηθούν τα Ελληνόπουλα μ` αυτόν τον ζωογόνο ρυθμό, την εικόνα και το μέτρο του δημοτικού μας τραγουδιού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]