Ο γάλλος συγγραφέας και ακαδημαϊκός, Ανρί Τρουαγιά, που διέπρεψε και ως βιογράφος, φωτίζει τη ζωή και το έργο των τριών «καταραμένων» ποιητών, Μπωντλαίρ, Βερλαίν, Ρεμπώ, μέσα από τη σχέση με τις μητέρες τους. «Συμβαίνει ορισμένες φορές τα κοντινά πρόσωπα ενός μεγάλου συγγραφέα να παραγνωρίζουν την αξία του έργου του και ό,τι τον κινητοποιεί στη ζωή. Προφανώς, ούτε η κυρία Μπωντλαίρ, ούτε η κυρία Βερλαίν, ούτε η κυρία Ρεμπώ παθιάστηκαν ποτέ με τις ποιητικές αναζητήσεις των γιων τους. Εξάλλου, καμία από τις τρεις τους δεν θα μπορούσε να καυχηθεί για τη λογοτεχνική της καλλιέργεια, και καμία τους δεν μάντεψε το στοιχείο του μεγαλειώδους που περιείχαν και τα απλούστερα ποιήματα των παιδιών τους. Κι όμως, καθεμιά από τις τρεις τους είχε ευχηθεί την επιτυχία του γιου της στη ζωή. Να υπάρχει, άραγε, τόσο αβυσσαλέα αντίφαση ανάμεσα στη μητρότητα και τη μεγαλοφυΐα;» Μια ιδιαίτερη καταγραφή που την αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο ανέκδοτες αλληλογραφίες και προσωπικές μαρτυρίες για τους τρεις γάλλους ποιητές που σημάδεψαν με καθοριστικό τρόπο τη ποιητική έκφραση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]