Τι σηματοδοτεί ο Μπρεχτ σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, σ’ έναν κόσμο βαθύτατων αλλαγών ( αν και όχι προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επεδίωξε ); Τι έχει χαθεί και τι ενσωματώθηκε στην παγκόσμια θεατρική παράδοση από τη θεωρία και την πρακτική του για το θέατρο; Πώς διαγράφεται η συνέχεια και πού εκδηλώνονται οι ρήξεις στη σημερινή του πρόσληψη, αν υποβάλλουμε στη δοκιμασία της «ιστορικοποίησης» την εξέλιξη της συνάντησης μαζί του ανθρώπων και κινημάτων, που συντάραξαν τον προηγούμενο αιώνα; Με τι όρους θα μπορούσαν ν’ αποτιμηθούν οι πλευρές του έργου του που συνδέονται με την ποίηση και τη μουσική; Κι ο Μπρεχτ στον, ελάχιστα μελετημένο μέχρι σήμερα, ρόλο της «παρεμβατικής σκέψης» του στο άλυτο κουβάρι αντιθέσεων της πραγματικότητας και ρευμάτων σκέψης, που χαρακτηρίζει το σημερινό κόσμο; Πως απανεκτιμάται η μέθοδος του της συνεργατικής δουλειάς, που πρώτος - και μάλλον μόνος μέχρι σήμερα - εφάρμοσε και στην παραγωγή έργων τέχνης στον τομέα της λογοτεχνίας; Σ’ αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα επιχειρούνται απαντήσεις μέσα απ’ τα δεκαέξι δοκίμια της παρούσας έκδοσης, τα περισσότερα γραμμένα μεταξύ 2000 και 2001 ειδικά γι’ αυτήν. Σκηνοθέτες που νεαροί υπήρξαν βοηθοί του Μπρεχτ, κριτικοί που πρώτοι έφεραν το κοινό της χώρας τους σ’ επαφή με το έργο του, πανεπιστημιακοί ή ηθοποιοί, οι συγγραφείς τους ξεκινούν από διαφορετικές οπτικές κι από έδαφος έξι χωρών της Ευρώπης και της Αμερικής για να συναντηθούν στο κοινό τόπο των ανθρώπων που αφιέρωσαν μεγάλο μέρος της ζωής τους στη συστηματική θεωρητική ή πρακτική έρευνα για τον Μπρεχτ. Άλλοι απ’ αυτούς μαρξιστές και άλλοί όχι, ενώνουν την προσωπική τους φωνή και θεώρηση στο πλαίσιο αυτής της έκδοσης συγκροτώντας μια σειρά ουσιαστικές κριτικές προσεγγίσεις στο έργο του μεγαλύτερου και πλέον ιδιόμορφου δραματουργού του 20ου αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]