Δύσκολο πράγμα να `σαι τσαγιέρα. Πόσω μάλλον όταν δεν σου αρέσει και το τσάι. Κι όχι απλώς δεν σου αρέσει, αλλά το σιχαίνεσαι: ακόμη πιο δύσκολο είναι ν` αποκτάει κανείς μια τέτοια τσαγιέρα. Όταν μάλιστα αποφασίζει να της δείξει πως το τσάι είναι κατά βάθος ωραίο, αρχίζουν οι περιπέτειες. Γιατί όσο ο «ιδιοκτήτης» της δείχνει καλή διάθεση και προθυμία να βοηθήσει την κατάσταση, τόσο η τσαγιέρα πεισμώνει κι επιμένει ότι το τσάι είναι ένα ρόφημα μισητό, που μόνο την περιφρόνησή της αξίζει. Ώσπου μια μέρα, πάνω που εκείνος έχει απογοητευτεί, αποφασίζει να της σκαρώσει μια φάρσα, χωρίς να φαντάζεται το αναπάντεχο αποτέλεσμα...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]