Η μεταφορά μιας πολύ πετυχημένης έκθεσης για το αρχαίο ελληνικό θέατρο από το Αιγαίο στο Λονδίνο απαιτεί ασφαλώς μεγάλη ευαισθησία. Η Ελλάδα και η Βρετανία είναι περήφανες και έχουν συναίσθηση - έστω και ασαφή καμιά φορά - της μεγάλης θεατρικής τους κληρονομιάς. Και οι δυο, σε διαφορετικές στιγμές της ιστορίας, έχουν διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού, και το θέατρο υπήρξε αναμφίβολα ο σημαντικότερος παράγοντας στη διαμόρφωση του ιδιαίτερου πολιτιστικού χαρακτήρα των δύο χωρών. (. . .) Ελπίζουμε ότι η έκθεση «Μια σκηνή για τον Διόνυσο» στο Λονδίνο θα κεντρίσει τη σκέψη μας και θα προκαλέσει συζητήσεις. Κι ακόμη - αυτό έχει ίσως τη μεγαλύτερη σημασία - ελπίζουμε ότι θα αξιοποιήσετε την ευκαιρία που σας δίνεται για να βιώσετε αυτά τα μεγάλα έργα για σας τους ίδιους. Τέλος οφείλουμε δυο λόγια ευγνωμοσύνης στον δικό μας «χορηγό», στον Σπύρο Μερκούρη, που χωρίς τη συμπαράσταση του και την επιμονή του, δεν θα ήμασταν σε θέση να παρουσιάσουμε αυτό που οφείλει το βρετανικό θέατρο στην αρχαία Ελλάδα.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
