Η Μεταπολίτευση δεν είχε απλώς την ελευθερία αλλά κυρίως την υποχρέωση και το καθήκον να αποτελέσει την αφετηρία της πολιτικής κάθαρσης της νεωτέρας μας ιστορίας, με κεντρικό στόχο την απαλλαγή από το πνεύμα του εμφυλίου. Οι διαπιστώσεις αυτές επιβάλλουν ένα νέο κοίταγμα της Μεταπολίτευσης, απαλλαγμένο, όσο είναι δυνατό, από τις πολιτικές, ιστορικές και εννοιολογικές παραποιήσεις που εδραιώθηκαν ως αυτονόητες αλήθειες της σύγχρονης νεοελληνικής ζωής. Στη σύντομη αυτή μελέτη επιχειρείται η διαμόρφωση μιας αξιολογικής ερμηνείας, ακολουθώντας ακριβώς την αντίθετη πορεία: την μετάθεση της κριτικής από την «χουντική μαρτυρολογία και αντιστασιολογία» στην ιστορική ανάλυση της πολιτειακής μεταβολής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]