Ο νεαρός άνδρας έχει ακουμπήσει το δεξί του χέρι στο σιδερένιο κιγκλίδωμα της γέφυρας. Είναι βράδυ κι απέναντί του ο Πύργος του Άιφελ, το σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας, υψώνει θριαμβευτικά τον όγκο του. Το ποτάμι κυλάει βιαστικό όπως πάντα, από κάπου ακούγονται μουσικές κι η άνοιξη σκορπίζει απλόχερα τις μυρωδιές της. Στα μάτια του καθρεφτίζεται πυρκαγιά. Σήμερα ο Ανδρέας Εμμανουήλ έχει τα πάντα. Όλο τον κόσμο στα πόδια του. Ο δρόμος που διάνυσε με ταχύτητα αστραπής τώρα του φαίνεται ακόμη πιο σύντομος, αφού στο τέρμα του τον περίμενε η επιτυχία. Από το νησί του στο Παρίσι· από το δικό του μυστικό ακρογιάλι στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα· από το εργαστήριο του πατέρα του, ξακουστού και πλούσιου χρυσοκεντητή, στη φίρμα «Αδελφοί Εμμανουήλ» και στην απόλυτη αναγνώριση. «Δε μου λείπει τίποτα», ψιθύρισε. «Δόξα τω Θεώ!» Κι όμως ήξερε πως κάτι του έλειπε. «Ο έρωτας;» αναρωτήθηκε φωναχτά. Από την Αθήνα των αρχών του προηγούμενου αιώνα μέχρι το κοσμοπολίτικο Παρίσι, ξεδιπλώνεται με μαεστρία μια ολόκληρη εποχή και μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]