Ένας μπαμπάς, μια μαμά, είναι ίδιο και το παιδάκι; Μοιάζει σε ποιόν; Σε κανένα! Διαφορετικό απ’ όλους, μοναδικό, ξεχωριστό. Όμως. . . πρόσεξέ το λίγο, πόσο μοιάζει. . . σ’ αυτό στη μαμά, σ’ εκείνο στον μπαμπά, στον παππού Γιώργο, στη γιαγιά Μαρία. . . Κι έτσι ψάχνοντας την ομοιότητα βρίσκουμε κάποια χαρακτηριστικά που «γέρνουν» σαν κλαδιά από αυτό το παράξενο δέντρο που λέγεται γενεαλογικό και μαθαίνουμε να κινούμαστε στην πολύπλοκη ύφανση της συγγένειας και των σχέσεων που σχηματίζουν μια οικογένεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]