Γεια σας! Με λένε Πτολεμαίο, είμαι δεκατριών χρόνων και σας καλωσορίζω στον κόσμο μου. Οκέι, είναι ακριβώς ο δικός σας κόσμος, αλλά επιτρέψτε μου να σας πω ότι τυχαίνει να γνωρίζω μερικά πραγματάκια παραπάνω. . . κάποιες, χμ. . . ειδικές λεπτομέρειες. Όπως για τους Υπόγειους, για παράδειγμα, τους Μαύρους Μάγους δηλαδή που ζουν στα έγκατα της γης, για τις σατανικές Κλεψύδρες που κρύβουν στα θεμέλια κάποιων πολύ συγκεκριμένων σπιτιών, για τον Δαίδαλο Δενξέρω, τον πιο σπουδαίο, τον πιο ακατανόητο, τον πιο θεότρελο Βοηθό που είχαν ποτέ οι Οδοιπόροι στη μακραίωνη ιστορία τους, για αγόρια και κορίτσια που βγάζουν φτερούγες στα καλά καθούμενα και μπορούν, επιτέλους, να πετάξουν, για Συμμάχους που μεταμορφώνονται σε ό,τι πρέπει κάθε φορά να μεταμορφωθούν (οι περιστάσεις, βλέπετε), για τον φρικτό Κλίγκσορ και τον απίθανο Κορνήλιο, για το φυλαχτό-μενταγιόν με τις τρεις λόγχες που δε βγάζω ποτέ απ` το λαιμό μου. . . Ναι, κάτι τυχαίνει και ξέρω παραπάνω γι` αυτόν τον κόσμο και γι` αυτή την πόλη. . . Βλέπετε, μέχρι πρόσφατα ήμουν σαν όλους εσάς, αλλά εδώ και λίγο καιρό έγινα κι εγώ Οδοιπόρος. Και Οδοιπόρος, στη δική σας γλώσσα, σημαίνει μάγος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]