Το Λεξικό περιλαμβάνει όρους που χρησιμοποιούν οι λογοτέχνες, οι θεωρητικοί και οι κριτικοί της Λογοτεχνίας ή οι ερμηνευτές λογοτεχνικών κειμένων. Οι όροι αυτοί διευκολύνουν την καλύτερη κατανόηση ή ερμηνεία των λογοτεχνικών έργων.
Φιλοξενούνται επίσης και εξωλογοτεχνικοί όροι (π.χ. φιλοσοφικοί, ψυχολογικοί κ.ά.) και αναλύονται στα πλαίσια της σχέσης της θεωρίας της Λογοτεχνίας με άλλους τομείς της γνώσης.
Το Λεξικό ξεκινά από την προβληματική και τα δεδομένα της θεωρίας της Λογοτεχνίας. Ο τελικός σκοπός του όμως είναι πρακτικός. Θέλει να χρησιμεύσει ως εργαλείο ανάλυσης των λογοτεχνικών κειμένων. Δίπλα στη λογοτεχνική δημιουργία εμφανίστηκε -καλώς ή κακώς- και η «εκλογίκευσή» της από την εποχή των Σοφιστών, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Είναι γεγονός ότι αν είναι φτωχά τα μέσα με τα οποία προσεγγίζουμε τη λογοτεχνία, φτωχά επίσης θα είναι και τα αποτελέσματα κάθε λογοτεχνικής ανάλυσης. Δείγματα αυτής της φτωχής προσέγγισης υπάρχουν άφθονα. Τα βλέπουμε τόσο σε δημοσιευμένες αναλύσεις κειμένων όσο και στη ζωντανή διδακτική πράξη.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]