«Πριν από ένα χρόνο, σε μια κρίσιμη για το ΠΑΣΟΚ στιγμή, είχα την αποκοτιά να διεκδικήσω την ηγεσία της παράταξής μας και το θράσος να μιλήσω για την Κυβερνώσα Αριστερά. Πιστεύω βαθιά ότι, αν η Μεταπολίτευση ήταν υπόθεση κάθε πατριώτη και δημοκράτη σε αυτό τον τόπο, η Νέα Μεταπολίτευση είναι υπόθεση των προοδευτικών του δυνάμεων. Πιστεύω βαθιά ότι μια προοδευτική διακυβέρνηση που συγκροτείται από αυτές τις δυνάμεις θα μεταφέρει την αντιπαράθεση από τον άγονο δικομματισμό σε έναν πραγματικό διπολισμό ανάμεσα στην πρόοδο και στη συντήρηση, ανάμεσα στην Κυβερνώσα Αριστερά, η οποία μπορεί να εγγυηθεί τις δημοκρατικές ανατροπές που απαιτούνται, και στη νέο-Δεξιά, την οποία είδαμε, βιώσαμε και απορρίπτουμε. Πιστεύω βαθιά ότι οι συνθήκες της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά και γενικότερα της ύστερης παγκοσμιοποίησης, επαναφέρουν τις αναγκαίες διαχωριστικές γραμμές και επιτρέπουν στις προοδευτικές, σοσιαλδημοκρατικές, αριστερές δυνάμεις, από ευνοϊκότερη θέση, να προτείνουν ένα δρόμο για την Ελλάδα της Ευημερίας και για την Ευρώπη των Λαών σε έναν κόσμο καλύτερο και δικαιότερο. (. . .)»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]