Η έκδοση αυτού του βιβλίου δηλώνει, πριν από οτιδήποτε άλλο, μια συγκεκριμένη χειρονομία. Μέσα από το περιεχόμενό του, που συναπαρτίζεται από κείμενα προερχόμενα από τις επιμέρους κοινωνικές επιστήμες, εκφράζεται η κοινή πρόθεση των συγγραφέων να αναγνωρίσουν την εργασία του δασκάλου τους: του Νίκου Σ. Πετραλιά. Η δημόσια παρουσία του Νίκου Πετραλιά στον ακαδημαϊκό βίο, όπως και η ποιότητα της πολιτικής του συμμετοχής και δράσης στο χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, είναι αποδεκτή από όλους όσοι τον έχουν συναναστραφεί έστω και για λίγο. Η αποδοχή αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι προϊόν μιας λιγότερο εμφανούς διαδικασίας, μιας διαδικασίας παραγωγής μαθητών με κριτική συνείδηση. Η θητεία, άλλωστε, δίπλα στον Νίκο Πετραλιά δεν είναι μόνο μια πολύτιμη σε βιώματα και πλούσια σε γνώση εμπειρία. Είναι, πάν’ απ’ όλα, μια μαθητεία προς την ελευθερία, μια διαρκής στράτευση προς τη χειραφέτηση. Ένας αγώνας, ευτυχώς, χωρίς τέρμα. Η πρωτοβουλία για την έκδοση αυτού του τόμου ανήκει σε έναν άλλο δάσκαλο και μεγάλο φίλο του Νίκου Πετραλιά που δεν είναι πια μαζί μας: στον Κοσμά Ψυχοπαίδη. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να δει την ολοκλήρωση αυτής της δικής του πρωτοβουλίας. Εμείς απλώς προσπαθήσαμε να εκπληρώσουμε την επιθυμία του.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
