Κανείς δεν μπορεί να ζει υπό το κράτος του «ανιχνευτού αληθείας» ή μιας χρόνιας -ανά επταήμερο- ανάκρισης για τα κοινά. Εντούτοις η βιοποριστική συνεργασία με τη εφημερίδα είναι αμείλικτη. Η κοπάνα δεν συγχωρείται· οι λόγοι «πνευματικής υγείας» δεν γίνονται δεκτοί ούτε γι’ αστείο. Η κρίση είναι βέβαια κατά κανόνα τεμπέλικη, βραδύνους, απρόθυμη - πλην όμως η αντεπιστέλλουσα υποχρέωση να φθέγγεσαι για τα κοινά αποβαίνει με τα χρόνια ρητορικό κουσούρι.
Σκοπίμως επιχειρήσαμε μια εκλογή από τα άρθρα που γράψαμε την τελευταία δεκαετία - του ποδοσφαίρου μη εξαιρουμένου -, για να φανεί ότι η αυτοσχέδια ταχυγραφία μπορεί κι αυτή να κάνει την τσάρκα της στο παζάρι. Υπό μορφήν βιβλίου αυτή τη φορά.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]