Η άμυνα μαζί με την κατάσταση ανάγκης, από την μια πλευρά, και η ποινή μαζί με τα μέτρα ασφαλείας, από την άλλη πλευρά, ως δύο ζεύγη μέτρων καταναγκασμού που επιτρέπονται ή επιβάλλονται από το Δίκαιο εις βάρος ενός προσώπου, άλλοτε υπόλογου για το κακό που προκλήθηκε και άλλοτε παντελώς ή εν μέρει αμέτοχου, αποτελούν το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου. Η σπουδαία συνεισφορά του έγκειται στο ότι, σε μια εποχή όπου το Ποινικό Δίκαιο, κυρίως λόγω της επιλογής να αξιοποιηθεί στον λεγόμενο `πόλεμο κατά της τρομοκρατίας`, έχει αποψιλωθεί από τις δογματικές - φιλοσοφικές βάσεις του, ο συγγραφέας μας επανασυνδέει με τις ρίζες της Φιλοσοφίας του Δικαίου, στις οποίες ανάγεται αναμφισβήτητα η έννοια του `δικαιικού καταναγκασμού` ως κοινού παρονομαστή όχι μόνο της `άμυνας`, της `κατάστασης ανάγκης`, της `ποινής` και των `μέτρων ασφαλείας`, αλλά και της έννοιας εκείνης που συνιστά τον φορέα του καταναγκασμού, δηλαδή του `προσώπου`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]