Η Πελοπόννησος είναι κατάσπαρτη από κάστρα. Μικρά και μεγάλα. Βυζαντινά, φράγκικα, βενετσιάνικα. Με την υποβλητική ομορφιά τους στέκονται να θυμίζουν μέρες δοξασμένες, την «ενιαία ψυχή της Ελλάδας». Ορισμένα από τα κάστρα έχουν χτιστεί στη θέση αρχαιοελληνικών οχυρωμένων ακροπόλεων, λιγότερα οικοδομήθηκαν από την αρχή σε θέσεις αμυντικές, που χρησίμευαν στους κατόχους τους. Σήμερα τα περισσότερα είναι ερειπωμένα. Στα τείχη τους, όμως, έχει γραφτεί μεγάλο μέρος της ιστορίας μας γι` αυτό και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
