Η ηρωίδα του βιβλίου αποφασίζει να φύγει από τη γενέτειρά της. Στην καινούρια της ζωή θα συναντήσει έναν κιθαρίστα, θα τον ερωτευτεί παράφορα και θα τον ακολουθήσει τυφλωμένη από το πάθος της. Θα μοιραστούν κοινούς φίλους, κοινές εμπειρίες, την κοινή τους αγάπη για τη μουσική. Οι χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις που θα ακολουθήσουν θα τους σημαδέψουν για πάντα. Η Μιάν Μιάν χρησιμοποιεί τις λέξεις σαν εξωτικά λουλούδια, τα οποία είναι επικίνδυνα αλλά και πανέμορφα. Έτσι σκιαγραφεί τη νέα γενιά της Κίνας, η οποία στο δρόμο για τον εκσυγχρονισμό χάνει τα πατροπαράδοτα σημεία αναφοράς και προσπαθεί να κερδίσει το χαμένο χρόνο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]