Καλώς ήλθατε σε έναν διαφορετικό "κόσμο". Θα χρειαστεί να αναγνωρίσετε τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς, αλλά και εκείνον τον μοναδικό κώδικα τιμής. Είναι ένας κόσμος αντρικός, αλλά γεμάτος ευαισθησίες, γεμάτος καμπύλες, που τιμά τη γυναίκα με τον δικό του τρόπο. Δίνει το όνομά της στο σκαρί, τη σκαλίζει σαν γοργόνα στην πλώρη, την προσκυνά σαν Παναγιά και βάζει την εικόνα της δίπλα σε εκείνη του Αϊ-Νικόλα.
Είναι ο κόσμος αυτός που χρησιμοποιεί ακόμα τα χέρια του σαν εργαλείο αναντικατάστατο. Μοιάζει να αδιαφορεί γι` αυτά. Τα κακομεταχειρίζεται, τα πληγώνει, μα δεν σταματά να τα χρησιμοποιεί σαν μέσο έκφρασης. Γιατί η δημιουργία, η καλλιτεχνική δημιουργία, θέλει θυσίες σε όλα τα επίπεδα. Με τα χέρια του χτυπά με δύναμη το σφυρί, με τα χέρια του και πάλι χαϊδεύει την τελειωμένη καρίνα για να γλιστρήσει εκείνη για πάντα στο νερό.
Αυτός ο κόσμος βρίσκεται στο όριο ανάμεσα στην ξηρά και τη θάλασσα. Παίρνει από τη μία για να δώσει στην άλλη. Είναι κόσμος μαγικός και ο θησαυρός των εικόνων και των συναισθημάτων που χαρίζει σε εμάς τους Έλληνες είναι ανεκτίμητος.
Γιάννης Ντρενογιάννης, Ιούλιος 2007
