Για να φτάσει [ο αναγνώστης], ύστερα από μια μακριά σειρά τέτοιων συλλογισμών, στο συμπέρασμα πως κάτι πρέπει ν` αλλάξει σ` αυτόν τον ίδιο, αν θέλει ν` αλλάξουν όλα αυτά. Πως όλα αυτά μαζί είναι το λεγόμενο «κατεστημένο» και πως [. . .] αυτός ο ίδιος είναι το κυριότερο θεμέλιο και στήριγμα αυτού του κατεστημένου. Πως τελικά [. . .] πρέπει να γίνει κάποτε μέλος μιας κοινωνίας όχι οπαδών αλλά μιας κοινωνίας ανθρώπων - πολιτών με αληθινό πολιτικό μέτρο και αληθινή πολιτική κρίση, ανθρώπων ελεύθερων να παράγουν αληθινό πολιτισμό. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]