Τα κείμενα που συγκεντρώνονται εδώ διευρύνουν, χωρίς πάντως να εξαντλούν, τις έως σήμερα κριτικές και φιλολογικές μου συνεισφορές γύρω από φυσιογνωμίες και έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, αρχίζοντας με τον Παλαμά και με δύο εκπροσώπους της γενιάς του `30. Οι περισσότερες σελίδες του βιβλίου σχολιάζουν μεταπολεμικούς και σύγχρονους συγγραφείς μας -ποιητές, πεζογράφους και κριτικούς. Κανένα από τα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί προηγουμένως δεν έχει υποστεί διορθώσεις ή συμπληρώσεις· η σχετική προϊστορία τους εξ άλλου δηλώνεται στο βιβλιογραφικό υπόμνημα. Και ακριβώς η παρούσα συσσωμάτωσή τους υπακούει στην διατύπωση του Μπόρχες: Ο μόνος λόγος για τον οποίο πρέπει να δημοσιεύει κανείς τα κείμενα του είναι για να μην περνάει όλη του τη ζωή διορθώνοντας τα. [...]

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]