Στο ανά χείρας δεύτερο τεύχος της Ιστορικής Μάθησης αναπτύσσονται θεματικές και προσφέρεται υλικό υποδομής, που θα βοηθήσουν προς περαιτέρω σκέψη και αναστοχασμό.
Πώς παράγεται η μνήμη, πώς λειτουργεί η εικόνα, πώς ο ελεύθερος χρόνος είναι πολλαπλή παράμετρος της δυναμικής των κοινωνιών, αλλά και πώς η καλλιτεχνική παιδεία αποτελεί μετρήσιμο κριτήριο στην ολική αποτίμηση ατόμων και συλλογικών συμπεριφορών: όλα αυτά είναι κεφάλαια, τα οποία οφείλουμε ως ιστορικοί να εντάσσουμε στην έρευνά μας.
Η τυπογραφία πρόσφερε τη δυνατότητα της δημιουργίας της εφημερίδας, του περιοδικού και της εγκυκλοπαίδειας, ενώ η τεχνολογία δημιούργησε την `τεχνική` εικόνα σε όλες της τις μορφές, δηλαδή τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τον υπολογιστή έως το σύγχρονο iPad.
Χάρη στο τέκνο της τυπογραφίας, το βιβλίο, η γνώση και η ευρύτερη σκέψη και κουλτούρα κατέκτησαν τις κοινωνίες. Χάρη στη δυνατότητα της έντυπης διάδοσης η αποκαλούμενη ουμανιστική παραγωγή πλησίασε τα ευρέα πληθυσμιακά στρώματα.
Όπως ο Fernand Braudel έχει επισημάνει, η γεωγραφία είναι η μελέτη των κοινωνιών με άλλο τρόπο-εργαλείο. Επανεκδίδοντας το παλαιότερο εγχειρίδιό μας στοχεύουμε να καλύψουμε πιο επικαιροποιημένα αυτήν ακριβώς τη θεματική, ειδικά μάλιστα όσον αφορά τον ελληνικό ιστορικό χώρο. Η περιοδολόγηση από γεωγραφικής σκοπιάς της ιστορικής μας πορείας, πιστεύουμε, ότι βοηθά σε αναστοχασμό της δυναμικής, που στους αιώνες ο λαός μας έχει αναπτύξει.
Η περαιτέρω ανάλυση και συνδυαστική ιστορική μας επανατοποθέτηση ως προς την πορεία μας και τη θέση μας στην περιοχή μας, πιστεύουμε, ότι θα μας προσφέρει ορίζοντα, ο οποίος θα μας αποσπάσει από τη σημερινή συγκυριακή `συρρίκνωση`, δίνοντάς μας τη σιγουριά, ότι σύντομα οι χώροι θα ξανανοίξουν.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]