Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εισαγωγή στα επίσημα κείμενα και τις ιεραποστολικές προβληματικές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η επιλογή αυτή πηγάζει από την πεποίθηση, ότι στην αρχή της τρίτης χιλιετίας η χριστιανική θεολογία γίνεται ολοένα και περισσότερο `ιεραποστολική` και πως η ταυτότητα της Εκκλησίας ταυτίζεται με το ιεραποστολικό αίτημα της αναγγελίας του ευαγγελικού μηνύματος για την ανακεφαλαίωση και σωτηρία του κόσμου. Υπό μια τέτοια προοπτική, η μέχρι τώρα ομολογιακή -και εν πολλοίς απολογητική - κατανόηση της ιεραποστολής υποχωρεί σε μια περισσότερο οικουμενική αντίληψη της χριστιανικής μαρτυρίας.
Η έκδοση προτείνει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό την παρουσίαση των κυριοτέρων θεολογικών τάσεων στο χώρο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας γύρω από το καίριο ζήτημα της ιεραποστολής και του διαθρησκειακού διαλόγου. Η ιεραποστολή, ως αναγγελία του χριστιανικού Ευαγγελίου στα έθνη και ως έξοδος της Εκκλησίας στον κόσμο, αλλά και ως `θεολογία των θρησκειών`, συνδέεται πλέον αναπόφευκτα με τη συνάντηση, το διάλογο, την κριτική τοποθέτηση του Χριστιανισμού έναντι των άλλων θρησκευμάτων. Αυτή είναι, κατά πολλούς, η κατεξοχήν πρόκληση και η επιτομή της χριστιανικής θεολογίας του 21ου αιώνα. Η μελέτη, λοιπόν, των δύο παραπάνω στοιχείων -αναγγελία, διαθρησκειακός διάλογος- έρχεται να συμβάλει στην έρευνα γύρω από το πώς η Εκκλησία, εν προκειμένω η Ρωμαιοκαθολική, αντιλαμβάνεται τον εαυτό της σε έναν κόσμο πολιτιστικά και θρησκευτικά πλουραλιστικό, με άλλα λόγια το πώς η σύγχρονη ιεραποστολική θεολογία κατανοεί την ταυτότητα και την ποιότητα της εκκλησιαστικής μαρτυρίας στο σύγχρονο κόσμο, γεγονός που ενδιαφέρει, πιστεύουμε, μια κοινωνία με πνευματικές ευαισθησίες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]