Ο καπνός ήταν από τις πρώτες καλλιέργειες στην Αμερική, σχεδόν μαζί με το καλαμπόκι και την πατάτα. Στη διάρκεια των χιλιετιών, οι άνθρωποι κατέβαλαν τιτάνιες προσπάθειες για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν αυτό το φοβερό φυτό - και σίγουρα όχι για να έχουν την ικανοποίηση ν` αποκτήσουν καρκίνο των πνευμόνων. Πράγματι, ο καπνός μπορούσε, πάντα με τον τρόπο του, να κανακεύει τα όνειρα και τα συναισθήματα, να συμφιλιώνει τους ανθρώπους με το κάπνισμα μιας πίπας. Κι ακόμα καλύτερα, χρησίμευε για πολύ καιρό ως εντομοκτόνο, ως λίπασμα, ως τελετουργικό, ως χρήμα, ως φάρμακο επίσης. Διαμέσου της ιατρικής, μάλιστα, κατάφερε ο καπνός να χρίσει την αυτοκρατορία του! Παρά τα πενήντα χρόνια αντικαπνιστικών εκστρατειών, η άριστη υγεία του καπνού μας αφήνει άναυδους. Μήπως δεν ακολουθήσαμε το σωστό δρόμο; Μήπως θα έπρεπε ν` αλλάξουμε τακτική, υπό το φως των πρόσφατων ερευνών στη βιολογία και στην τοξικολογία;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]