Αυτό το βιβλίο εξιστορεί την έννοια της διακυβέρνησης στη Δύση, από τις πατερικές ρίζες - το regimen ως τέχνη καθοδήγησης των ψυχών (6ος αιώνας) - ως τον προσδιορισμό της στο νομικό-διοικητικό λεξιλόγιο του σύγχρονου Κράτους (17ος αιώνας). Αντικείμενό του, εντούτοις, δεν είναι η ανάπλαση των σταδίων μιας προοδευτικής εκκοσμίκευσης, αλλά η ανάδειξη των μεταβολών που οδήγησαν, περί τα τέλη του Μεσαίωνα, στην ανατροπή των σχέσεων μεταξύ regimen και regnum (υπό την έννοια της μοναρχικής εξουσίας). Σε αντίθεση προς την ιδέα ότι η διακυβέρνηση προϋποθέτει την ύπαρξη του Κράτους, ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι, επί αιώνες, οι απαιτήσεις του regimen καθόρισαν τις προϋποθέσεις άσκησης της εξουσίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]