"Η σούτρα της χρυσής αιωνιότητας" είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μέχρι σήμερα βιβλία του Τζακ Κέρουακ. Την έγραψε το Μάιο του 1956, και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1960 από τις εκδόσεις Corinth. Ακολούθησαν άλλες δύο εκδόσεις από το City Lights και αναρίθμητες ανατυπώσεις. Στην ελληνική μεταφράζεται πρώτη φορά.

Ανήκοντας οριακά στο χώρο της λογοτεχνίας, "Η σούτρα της χρυσής αιωνιότητας" αποτελείται από εξήντα έξι πεζά ποιήματα, διαλογισμούς και αφορισμούς, που πραγματεύονται τη φύση του Σύμπαντος, του Θεού, και του ανθρώπου, και συνθέτουν ένα βιβλίο ελεύθερης πνοής όσο και εκστατικής προσέγγισης του κόσμου, αντιπροσωπευτικό των υπαρξιακών αναζητήσεων του ποιητή μέσα από την ενότητα με το σύμπαν.

Συνδυάζοντας τη χριστιανική του ανατροφή με τη βουδιστική φιλοσοφία, αλλά και με αναφορές στον Σαίξπηρ, τον Κρίσνα, τον Βοήθιο, τον Αϊνστάιν, τους Ινδιάνους τής Βόρειας Αμερικής κ.ά., ο Τζακ Κέρουακ μιλά τη γλώσσα μιας κενής εσωτερικότητας, για να περιγράψει τη "χρυσή αιωνιότητα", που παραδόξως είναι τα πάντα και τίποτε. Δεν αναπλάθει πτυχές των ιερών κειμένων ούτε επεξηγεί προηγούμενες διατυπώσεις τους, αλλά στοχάζεται πάνω στη φύση της συνείδησης και την παροδικότητα της ύπαρξης, φτιάχνοντας ένα επίκαιρο ποιητικό κείμενο με οικουμενικές διαστάσεις.