Το σώμα της ποιητικής του Νάσου Βαγενά γίνεται υλικό προς μελέτη για έναν από τους πλέον σημαίνοντες ποιητές της γενιάς μας, τον Δημήτρη Κοσμόπουλο. Πέντε κείμενα στα οποία απλώνεται η κριτική και ενδελεχής μάτια του ποιητή για τον ομότεχνό του, σε μια βήμα προς βήμα καταβύθιση στην εσωτερική τάξη του έργου του Βαγενά: η αποφυγή της ποιητικής ωραιολογίας, η χρήση της ειρωνείας προς τον σκοπό αυτόν, η εύστοχη εναλλαγή των ποιητικών τρόπων, η αμφισβήτηση της μεταμοντέρνας εκδοχής αλλά ταυτόχρονα η θαυμαστή συνέπεια εντός των ορίων του μοντερνισμού, φανερώνονται και σχολιάζονται με οικονομία λόγου και εξαίρετη παραστατικότητα. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
