` μετά από ενάμιση μήνα αχαλίνωτης ηδονής, μέρα και νύχτα, έφτασε να νιώθει το κορμί της ως ένα ηδύτατο περίβλημα, συνεχώς διαθέσιμο για περισσότερη απόλαυση κι αυτή η βεβαιότητα τη χαλάρωσε κι ας διεγειρόταν πλέον, ακόμα και όταν ξάπλωνε γυμνή κι ερχόταν σε επαφή με μαλακά φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια ή όταν το δέρμα της έβρισκε στη λεία επιφάνεια μιας καλογυαλισμένης ξύλινης πολυθρόνας, ακόμα και τότε. Και για να το πούμε καλύτερα - με τα ελάχιστα που γνώριζε - ήταν βέβαιη πως κάθε σημείο του κορμιού της, από την κορυφή της κεφαλής ως τ` ακροδάχτυλα των ποδιών, μπορούσε να την περάσει στην παραζάλη της ευχαρίστησης και να την οδηγήσει στο ακρότατο της έντασης`. Ανεξήγητα, η πενηντάρα Μαρία ξανανιώνει! Βιολογικό ή ` πίστης θαύμα`; Έτσι ή αλλιώς, αλαφιασμένα ακολουθεί το δρόμο του κορμιού της, διαρρηγνύοντας κάθε δεσμό με τον παλιό της εαυτό, την οικογένεια, την κοινωνία. Μπορεί η ηδονή ν` αντιπαρατεθεί στον αδυσώπητο χρόνο;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]