Η κύρια θέση σε αυτό το βιβλίο είναι ότι οι επικρατούσες μορφές διακυβέρνησης καταλήγουν όλο και περισσότερο σε αδιέξοδα και αδυνατούν να επιτελέσουν τις κρίσιμες λειτουργίες του κράτους. Αυτό ισχύει τόσο για τα δημοκρατικά όσο και τα μη δημοκρατικά πολιτεύματα, αν και σε διαφορετικό βαθμό. Η άποψη ότι η ελεύθερη αγορά, η κοινωνία των πολιτών, οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί και οι άλλες κοινωνικές δομές μπορούν να αντισταθμίσουν αυτή την ανεπάρκεια αποτελεί μια χίμαιρα. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
